Vanuit de gemeente kwam een oproep om als 55 plusser mee te doen aan een fitnesstest.
Ach, het kan natuurlijk nooit kwaad om de waarheid onder ogen te komen dus we schreven ons in.
Op de bewuste dag werden we ons gewaar dat we niet de enigen waren die gehoor hadden gegeven aan de oproep. En eigenlijk is dat een goed teken.
We kwamen terecht in een goed georganiseerde omgeving vol kundigheid bewerkstelligd door ecsplore die weer een onderdeel zijn van partners in welzijn.
Het eerste onderdeel was het invullen van een vragenlijst en aan de hand van die uitslag werd je verzocht om even langs te gaan bij de betrokken arts.
Daarna volgde het meten van de bloeddruk, gevolgd door het registreren van het gewicht ( ai).
De volgende stap was het meten van de souplesse. Met je voeten tegen een plaat en met gestrekte benen voorover buigen om een schuifje zo ver mogelijk voorwaarts te duwen.
Door middel van het knijpen in een apparaatje kon men de algemene spierkracht meten en door op commando snel op te staan en rond een paaltje te lopen kon men zien of er sprake was van een valrisico.
Het laatste onderdeel was zes minuten een parcour(tje) lopen rondom vier palen. Er werd dan gemeten hoeveel meters je aflegde in die tijd.
Op die plek kwam de verbazing… volwassen mensen die zo fanatiek probeerden zichzelf en de anderen ervan te overtuigen dat ze supersnel en super gezond waren dat ze het presteerden om anderen zowat onderste boven te lopen.
Enfin, de score van al die testen gaven een beeld dat besproken werd door een deskundige en met het opvolgen van het advies kon je je fitheidstoestand eventueel verbeteren.
Dat geldt natuurlijk niet voor bovengenoemde mensen die zowieso al zo super gezond en fit waren, die hoefden alleen maar de eer en de glorie.
Ellabellablog 