Ongebruikelijke mix van drama en humor over een heel serieus onderwerp. Judi Dench is ontzagwekkend briljant als een eenvoudige vrouw op zoek naar antwoorden.
Een film die je bezig houdt…hartbrekende scenes, onrecht, macht, geloof en ongeloof. Een film die je moet gaan zien!! kijk hier voor een recensie.
Op zondag 19 januari 2014 namen we deel aan een jut of kor tocht georganiseerd door het IVN van Bergen aan Zee.
Met een heerlijke oostenwind liepen we met een groep mensen over het strand waar we heel veel leerden.
Nooit geweten dat je vanaf dat strand 10.000 jaar geleden ( of was het in het jaar tienduizend?) via de moerassige gebieden eventueel naar Engeland had kunnen lopen…
En dat de donkere brokken “hout”, die je na de vloed op het strand kunt vinden , brokken veen zijn uit die periode. Een van de gidsen liet ons zien dat je de brokken gemakkelijk uit elkaar kunt breken en dat je dat goed kunt zien dat het resten van blad en hout zijn, ze wees ons op de aanwezige zaden die soms zelfs nog kiemkracht bezaten, zelfs na al die tijd.
Ze wezen ons op de warrige bossen “gras” die, soms verstrengeld met touw, of plastic, vol leven zaten. Ze noemden de bossen van dat soort gras apenhaar en vertelden dat het een soort is die op de bodem van de zee groeit en door de stroming wordt losgewoeld om daarna een lange weg af te leggen voordat ze aanspoelen. Ze lieten ons zien dat er kreeftjes, zee spinnen, algensoorten enzovoort enzovoort verborgen zaten in de pollen.
We gingen via een zogenaamde “kerf”, een opening in de duinen waarmee men wilde bewerkstelligen dat zeewater achter de duinen zou komen om daar een nieuwe biotoop te vormen, de duinen in. In de duinen zie je enorm veel vegetatie, zeker als je wandelt met natuurgidsen. Het landschap ontwikkelde zich vervolgens tot een bosachtige omgeving met prachtige zandverstuivingen.
Bij een van die verstuivingen stonden we stil en werden we door de ene gids getrakteerd op een duin-kruidenbitterslokje en door de andere gids op een prachtig gedicht van Bernlef.
Niets dan verstuiving rozen van zand
tot akkermelkdistel, buntgras en zandzegge
hun verlichte akkers neerlieten in het zand.
Zo vormden, zich de eerste harige heuvels in een voortvluchtend landschap.
nog altijd bewegen de duinen, de muziek vervlogen, klinkt hun grondmelodie,
in ijl ritselend helmgras na.
Ellabellablog 